„Niemal od pierwszych dni okupacji Autonomicznej Republiki Krymu i Sewastopola Federacja Rosyjska obrała prześladowania Tatarów krymskich jako niemal główny cel represyjnej machiny” – powiedziała Dżaparowa.
czytaj więcej
Dość często w katyńskiej publicystyce historycznej okres początku II wojny światowej traktowany jest pobieżnie i bezkontekstowo. Tymczasem pozostaje on kluczowy dla właściwego zrozumienia podjętej przez Stalina decyzji o zagładzie.
czytaj więcej
Zbiór online obejmuje 30 odpowiednich dokumentów, opublikowanych przez Centrum Badań Ruchu Wyzwoleńczego we współpracy z archiwum Służby Bezpieczeństwa Ukrainy. Materiały są dostępne na stronie internetowej Archiwum Elektronicznego Ukraińskiego Ruchu Wyzwoleńczego.
czytaj więcej
W sobotę 28 listopada Służba Bezpieczeństwa Ukrainy odtajniła materiały archiwalne z czasów ZSRR. Według wyników spisu ludności ZSRR z 1937 r. na Ukrainie mieszkało 29 milionów ludzi, jednak według danych demograficznych ludność kraju w tym czasie powinna była wynosić 35 milionów ludzi.
czytaj więcej
W lipcu 2009 r. OBWE przyjęło rezolucję „Zjednoczenie podzielonej Europy”. Uznając „wyjątkowy charakter Holokaustu”, dokument OBWE stwierdza, że „w XX wieku europejskie kraje ucierpiały za sprawą dwóch wielkich reżimów totalitarnych, które niosły za sobą ludobójstwo, pogwałcenie praw człowieka i zbrodnie przeciwko ludzkości – nazistowskiego i stalinowskiego”.
czytaj więcej
83 lata temu , 11 sierpnia 1937 roku, szef NKWD Rosjanin Nikołaj Jeżow podpisał rozkaz nr 00485 o rozpoczęciu „operacji polskiej”, której celem było wyniszczenie osób narodowości polskiej będących obywatelami Związku Sowieckiego. Rozkaz, przed jego wydaniem, zaakceptowało Biuro Polityczne Komitetu Centralnego Wszechzwiązkowej Komunistycznej Partii (bolszewików) z Józefem Stalinem na czele.
czytaj więcej
11 lipca obchodzimy Narodowy Dzień Pamięci Ofiar Ludobójstwa dokonanego przez ukraińskich nacjonalistów na obywatelach II RP. Z tej okazji na stronie FB Ambasady Ukrainy w RP ukazał się tekst, zatytułowany „11 lipca – wspólny ból Ukraińców i Polaków…”. Czytam po raz kolejny i przecieram oczy ze zdumienia – pisze Katarzyna Łoza.
czytaj więcej
W carskiej Rosji w XX wieku, jak utrzymują historycy, był tylko jeden kat. Po rewolucji październikowej ich liczba gwałtownie wzrosła. Enkawudzista Wasilij Błochin osobiście zastrzelił około 50 tys. więźniów, także Polaków w Katyniu. Jego koledzy nie zdołali pobić jego „rekordu”. Wielu z tych, którzy niegdyś mordowali jeńców wojennych, dziś wciąż figuruje na liście najbardziej uhonorowanych oficerów rosyjskich służb specjalnych NKWD-KGB-FSB.
czytaj więcej
Tak jak Niemcy po zakończeniu II wojny światowej musieli zmierzyć się z faktem odpowiedzialności za zbrodnie III Rzeszy, tak obywatele Federacji Rosyjskiej muszą pogodzić się z tym, że są historycznymi dziedzicami „dokonań” reżimu stalinowskiego. Przed nimi trudne zadanie wypracowania formuły, która godziłaby ten fakt z brakiem bezpośredniej, personalnej odpowiedzialności za te czyny współczesnych Rosjan.
czytaj więcej
Dowódcy partyzanccy podlegający USzPD oraz niezależnie GRU i NKGB zdawali sobie sprawę, że z powodu ich aktywności Niemcy będą mordowali ludność cywilną. Następstwem właśnie tej działalności czerwonej partyzantki i przyjęcia w Hucie Pieniackiej oddziału „Zwycięzcy” pod dowództwem Dmitrija Miedwiediewa ps. Kriutik, podległego 4. Zarządowi NKGB, było sprowokowanie Niemców do wydania rozkazu zniszczenia tej polskiej wsi.
czytaj więcej
80 lat temu, 10 lutego 1940 r., władze ZSRS przeprowadziły pierwszą z czterech masowych deportacji obywateli polskich, podczas której do obwodów Rosji i Syberii wywieziono ok. 140 tys. osób. W trakcie transportu ludzie umierali z zimna, głodu i wyczerpania. W sumie przesiedlenia z jesieni i wczesnej zimy objęły ok. 80 tys. osób. Wywożeni nie trafiali jednak, tak jak w przypadku wielkich deportacji z lat 1940–1941, do kołchozów, osad specjalnych i obozów pracy przymusowej, ale zwyczajnych osad i miast.
czytaj więcej
9 lutego 1943 r. oddział Hryhorija Perehijniaka „Dowbeszki-Korobki”, uznany za pierwszą sotnię UPA, dokonał w kolonii Parośla I na Wołyniu masakry polskich mieszkańców, zabijając ponad 155 osób, w tym dzieci i niemowlęta. Zbrodnia ta była pierwszym masowym mordem na ludności polskiej, jakiego dokonała Ukraińska Powstańcza Armia. Dowódcą oddziału, który zamordował mieszkańców koloni Parośla I, był Hryhorij Perehiniak „Dowbeszka-Korobka”, skazany przed 1939 rokiem za zabójstwo sołtysa-Polaka.
czytaj więcej
Serdecznie zapraszamy Państwa do polubienia i śledzenia naszego fanpage
Ostatnie komentarze