Rosyjski myśliwiec Su-30CM rozbił się u wybrzeży Syrii. Zginęło dwóch pilotów. Maszyna wpadła do Morza Śródziemnego po starcie z bazy Hmejmim w Syrii – podaje agencja Interfax powołując się na ministerstwo obrony FR.

Przypomnijmy, na początku marca w katastrofie lotniczej zginęły 39 osób, w tym 27 oficerów i generał. Przy podejściu do lądowania w rosyjskiej bazie lotniczej w Chmejmim w Syrii rozbił się samolot transportowy An-26. Informację o katastrofie potwierdziło ministerstwo obrony Rosji. Zginęły 39 osób, rosyjskie żołnierze i oficerowie, w tym generał, – poinformował przedstawiciel Ministerstwa Obrony Federacji Rosyjskiej w trakcie komunikacji z prasą.

„W wyniku tragedii zginęło 27 oficerów, w tym jeden w randze generała majora, a także chorąży i żołnierzy służby kontraktowej”

– zaznaczył.

Jak już informowaliśmy, Rosjanie ponieśli największe straty po tym, jak Putin powiedział, że Rosja kończy operację wojskową w Syrii. Właśnie po tym czasie rosyjska armia i najemnicy doświadczyli serii miażdżących porażek i strat.

15 lutego piętnaście rosyjskich najemników zginęło podczas eksplozji w magazynie amunicji – informuje The Guardian powołując się na Syryjskie Obserwatorium Praw Człowieka.

7 lutego 2018 r. koalicja kierowana przez Stany Zjednoczone zadała cios rosyjskim najemnikom w Syrii. Starcie z Amerykanami zakończyło się druzgocącą klęską Rosjan. Według nowych danych zginęło ponad 215 Rosjan. Jednostkę rosyskich najemników „Wagner” praktycznie zniszczono. Później informacja o likwidacji kilkuset rosyjskich najemników w Syrii została potwierdzona przez Departament Stanu USA, prezydenta USA Donalda Trumpa, amerykańskiego sekretarza stanu Mike’a Pompeo i kilku generałów armii amerykańskiej.

Kilka dni przed tym, 3 lutego w niebie nad Syrią zestrzelono najnowszy rosyjski samolot szturmowy Su-25SM (Frogfoot) o wartości około 50 milionów dolarów. Pilot został schwytany i zabity przez antyasadowskie syryjskie siły opozycyjne.

Na początku stycznia 2017 r. antyasadowskie siły zniszczyli 7 rosyjskich samolotów, zwłaszcza cztery samoloty bombowe Su-24, dwa myśliwce Su-35S i transportowy An-72 zostały zniszczone w wyniku ataku artyleryjskiego syryjskich bojowników na rosyjską bazę lotniczą Chmejmim.

DLACZEGO KREML SPROWOKOWAŁ WOJNĘ W SYRII?

Rosyjski generał Leonid Iwaszow, szef Rosyjskiej Akademii Problemów Geopolitycznych w trakcie programu telewizyjnego „Wieczór z Władimirem Sołowiowem” na antenie kanału „Rossija 1” opowiedział prawdę o powodach wojny w Syrii:

„Gdyby Rosja tam nie weszła i nie utrzymała u władzy reżimu Asada, to mielibyśmy dziś bardzo poważny problem z budżetem. Tam toczy się wojna o trzy gazociągi. Katar odkrył największe złoża gazu na świecie (51 trylion)”…

Prezenter telewizyjny Władimir Sołowiow:

„Co gwałtownie zmniejszyłoby nasz udział w rynku gazu?”…

Generał Iwaszow:

„Tak! Pierwszy gazociąg, który chceli budować miał iść przez terytorium Syrii w Turcję i do Europy. Turcja stałaby się głównym operatorem dostaw gazu”.

Władimir Sołowiow:

„A więc wtargnęliśmy do Syrii, żeby zabiezpieczyć sprzedaż gazu przez Gazprom?”

Generał Iwaszow:

„Tak. Kiedy Asad w 2011 roku, nie biez naszej presji, odmówił podpisania tego porozumienia – to zabaczcie co się stało”.

Tak więc, Kreml sprowokował wojnę w Syrii w celu powstrzymania budowy gazociągów do Europy, aby zapewnić Gazpromowi sprzedaż.

Z kolei, Katar zaczął finansować syryjską opozycję, która zorganizowała masowe protesty przeciwko reżimowi Asada.

Warto także podkreślić, że dynastia syryjskich dyktatorów Baszara al-Asada i jego ojca Hafiza al-Asada nigdy nie cieszyła się poparciem większości Syryjczyków. Są przedstawicielami Alawitów, muzułmańskiego wyznania, które jest częścią islamskiego szyizmu, liczba których w Syrii nie przekracza 13 procent ludności.

Zdecydowana większość Syryjczyków to sunnici, których w kraju jest około 70 procent populacji. Reszta to chrześcianie i Kurdowie.

Hafiz al-Asad, ojciec współczesnego dyktatora Baszszara al-Asada brutalnie stłumił protesty sunnitów w mieście Hama, zabijając tysiące cywilów. Przy wsparciu ZSRR ustanowił brutalną dyktaturę. Tysiące opozycjonistów zostało uwięzionych.

Właśnie dlatego sunici nienawidzą rządzącej mniejszości, która uzurpowała sobie władzę w tym krajui, z pomocą terroru, ustanowiła brutalną dyktaturę.

Arabska wiosna w latach 2010-2012 pokazała słabość autorytarnych dyktatur. Monolitowe reżimy Tunezji, Egiptu, Jemenu oraz innych krajów arabskich wpadły jak domki z kart. Szereg konfliktów i wojen domowych doprowadziły do zmiany konfiguracji geopolitycznej w regionie. Wydarzenia te zainspirowały Syryjczyków, którzy mieli nadzieję na pokojowe przemiany w kraju. Dziesiątki tysięcy ludzi wyszły na ulice, by protestować przeciwko reżimowi znienawidzonego Baszara al-Asada, ale w marcu 2011 r. dyktator zaczął strzelać do pokojowych demonstrantówm, które w zdecydowanej większości nie mieli nic wspólnego z radykalnym islamizmem. Tak rozpoczęła się wojna w Syrii.

Należy to szczególnie podkreślić, że Rosjanie i reżim Baszszara al-Assada są sojusznikami irańskich islamistów – radykalnych fundamentalistów, których ostatecznym celem jest zbudowanie ogólnoświatowego szyickiego „państwa islamskiego”.

ZOBACZ TAKŻE:

Kremlowski ślad w państwie islamskim

Fundamenty pod islamski terroryzm kładło KGB

Po rozpoczęciu rosyjskiej interwencji, w celu formowania opinii publicznej kremlowscy propagandziści zaczęły szukać abstrakty, które odpowiadają potrzebom mentalności Rosjan.

Rosyjscy imperialiści są w stanie udowodnić każdą agresję przeciwko suwerennym narodom. Warto tu w tym kontekście przywołać, jak udział armii FR w konflikcie syryjskim tłumaczył dyrektor rosyjskiego Centrum Badania Krajów Bliskiego Wschodu i Azji Środkowej Siemion Bagdasarow.

„Jest to nasza ziemia! Stąd właśnie do nas przyszła cywilizacja! Być może ktoś zapomniał? Tak w ogóle to z Antiochii przyszli do nas pierwsi mnisi. Duchowni na Rusi byli Syryjczykami. Z pochodzenia nie byli Grekami, lecz Syryjczykami. I w czasie obchodów 300-lecia rodu Romanowów całą liturgię odprawiała nie rosyjska Cerkiew prawosławna, lecz antiochijska Cerkiew prawosławna. Gdyby nie było Syrii, nie byłoby Antiochii, nie byłoby prawosławia i nie byłoby Rusi! Jest to nasza ziemia! Są to nasze święte miejsca!”

– histerycznie wołał rosyjski nadworny uczony przed kamerami w studiu telewizyjnym.

Konflikt militarny trwa od 2011 roku. Jeszcze raz należy podkreślić, że wojna została rozpętana przez znienawidzonego przez naród syryjski dyktatora Baszara al-Asada – kukiełkę Putina, który użył ciężkiej broni, strzelając do pokojowych demonstrantów. W operacjach wojskowych uczestniczą siły krwawego syryjskiego dyktatora (SAR), umiarkowane opozycjoniści, radykalni islamiści, Kurdowie i inne siły. We wrześniu 2014 roku operacja przeciwko ISIS została rozpoczęta przez koalicję kierowaną przez Stany Zjednoczone. Rok po tym, we wrześniu 2015 r. Rosja przystąpiła do konfliktu po stronie Baszara al-Asada.

Według ONZ w czasie konfliktu zginęło ponad 400 000 osób, ponad 10 milionów zostało zmuszonych do opuszczenia swoich domów. 4,8 miliona osób znalazło schronienie poza granicami kraju.

ALEPPO. PUTIN WRAZ Z ASADEM ZRUJNOWALI MIASTO, KTÓRE BYŁO DOMEM DLA PONAD 2 MILIONÓW LUDZI. CAŁA SYRIA LEŻY W GRUZACH…

 

PRZECZYTAJ:

WĘZEŁ GORDYJSKI BLISKIEGO WSCHODU

Globalna geopolityczna gra w regionie:

  • Arabia Saudyjska i Stany Zjednoczone wspierają syryjską opozycję i Kurdów;
  • Rosja, Iran (fundamentaliści islamscy), a także terroryści z Hezbollahu popierają krwawego dyktatora Baszszara al-Asada;
  • Turcja walczy jednocześnie przeciwko Kurdom wspieranych przez Amerykanów i przeciwko siłom kremlowskiej kukiełki Baszara al Asada
  • Izrael, unikając starcia z Rosją, jest przeciwny Iranowi i Hezbollahowi.

Konflikt interesów graczy globalnych: Rosja vs Stany Zjednoczone.

Sojusznicy sytuacyjni:

1. Rosja, Iran, terroryści z Hezbollahu, reżim syryjskiego dyktatora Baszszara al-Asada, rosyjska agentura w ISIS.

2. Stany Zjednoczone, Arabia Saudyjska, Izrael, Kurdowie, syryjska opozycja demokratyczna i niektóre ugrupowania islamskie.

Głównymi regionalnymi graczami są: Arabia Saudyjska, Izrael, Iran i Turcja.

Główna oś konfrontacji: Konflikt między regionalnymi potęgami (Iran vs Arabia Saudyjska).

Konflikt religijny: Szyici (Iran) przeciwko Sunnitom (Arabia Saudyjska).

Konflikty nie do pogodzenia: Iran (Hezbollah) vs Izrael; Organizacja Wyzwolenia Palestyny vs Izrael; Baas vs Izrael.

Jagiellonia.org

ZOBACZ TAKŻE: